Εξάρθρωση αγκώνα

Η εξάρθρωση του αγκώνα αποτελεί συχνό τραυματισμό κυρίως σε παιδιά ηλικίας 1–4 ετών. Αυτό συμβαίνει γιατί η άρθρωση του αγκώνα στα μικρά παιδιά είναι ακόμα χαλαρή με αποτέλεσμα τα οστά να μπορούν σχετικά εύκολα να εξαρθρωθούν εάν ασκηθεί, στο χέρι ή στον καρπό, μεγάλη πίεση από τράβηγμα ή σήκωμα του παιδιού από το χέρι.

Ένα παιδί με εξάρθρωση του αγκώνα παραπονιέται για έντονο πόνο και κλαίει όταν το χέρι μετακινείται. Ο γονιός θα παρατηρήσει το παιδί να κρατάει το χέρι λυγισμένο και ακουμπισμένο στις πλευρές του γιατί η θέση αυτή ανακουφίζει το αίσθημα του πόνου. Συνήθως, δεν υπάρχει πρήξιμο στην περιοχή και μετά την αποκατάσταση δεν υπάρχει κάποια μακροχρόνια επιπλοκή.

Οι γονείς δεν θα πρέπει να προσπαθήσουν να αποκαταστήσουν την εξάρθρωση του αγκώνα μόνοι τους καθώς αυτό απαιτεί ειδικούς χειρισμούςαπό τον γιατρό. Εάν ο γιατρός υποπτεύεται κάταγμα στα οστά της περιοχής μπορεί να συστήσει να γίνει ακτινογραφικός έλεγχος. Μόλις αποκατασταθεί η εξάρθρωση, ο πόνος υποχωρεί αμέσως και σταδιακά αποκαθίσταται η κινητικότητα της άρθρωσης. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει ανακουφιστικό  κρέμασμα του χεριού από τον λαιμό με έναν τριγωνικό επίδεσμο για 2–3 μέρες, ιδίως εάν έχει μεσολαβήσει μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ της εξάρθρωσης και της αποκατάστασης.

Για την πρόληψη της εξάρθρωσης του αγκώνα χρειάζεται προσοχή στον τρόπο που οι γονείς παίρνουν το παιδί αγκαλιά ή το σηκώνουν από το κρεβάτι.

  • Μην τραβάτε δυνατά το παιδί από το ένα χέρι και μη προσπαθείτε να το σηκώσετε τραβώντας τα χέρια του από τους καρπούς του. Όταν θέλετε να το σηκώσετε, θα πρέπει να το ανασηκώσετε πιάνοντας το  σταθερά κάτω από τις μασχάλες.